Postoj wierszem

Tutaj oto troche inaczej bo wierszem mym pierwszym i opublikowanym w ogole.

Lima. Od środka miła i ciekawa,
Gdzie piękne dziewczyny i przepyszna strawa,
I smakowa kawa i piękna murawa,
Piłkarze wyśmienici dla świata ukryci,
I gwiazdy szalone, gdzie indziej spalone,
Brak bloków z płyty. Nowy świat odkryty.

Na Placu Broni nikt policji nie chroni,
Lecz oni za prezydentem w gotowości broni...
Stoją murem, systemu nikt nie obali, każden władzę chwali,
Od korupcji kraju żaden nie zbawi,
Każdy czeka aż nowy Che się objawi,
Krainę Inków od zguby wybawi...

I budynki ciekawe i miejsca plugawe,
Przez spaniardów zdobyte, rozbudowane,
Przez Indian zgubione i rozkradzione,
Ulice jaskrawe i przekupy śmiechawe,
Wszystko to miłe, warte uwagi,
Twego spojrzenia lub choćby zniewagi,

A od zewnętrza nieciekawa sprawa,
Zapluta ława, śmierdząca ulica,
I ladacznica srywająca lica, i taksiarz niemiły
Pracujący dla kiły, za grosz cię sprzeda,
Do cna obrobi, i każdy mysli, że na tobie zarobi,
Kit ci wciskają o cnoty nie dbają...

Takie to miasto zupełnie zepsute, piękne u podstaw,
Lecz kompletnie zatrute, wpierw cię zachwyci,
W ramiona pochwyci, lecz potem wyzuje,
Przetrawi, przemieli, następnie wypluje,
Odwiedzić owszem, poznać nie szkodzi,
Zamieszkać tutaj? Lepiej już w Łodzi.

Chyba, że to-ten, kto nie tęskni do domu,
Kto pragnie zaginąć w odmęcie odoru...
Skryć się od ludzi w potoku rynsztoku,
Raz jeden wystarczy, więcej nie trzeba,
Taka to Lima, straszna tu bieda.

by etc

Zdjęcia (10)

Komentarze (0)